Przyklasztorny cmentarz teresek przy ul. Szkolnej

Kościół oraz klasztor pw. Najświętszego Imienia Maryi | karmelitanki bose (tereski) | szpital miejski przy ul. Szkolnej

Ogród Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia (powstałego na miejscu klasztoru teresek); fotografia z początku XX wieku. Źródło: CYRYL_13_0_9_1_0272.

Karmelitanki bose (zwane tereskami) przybyły do Poznania po zakończeniu wojny polsko-szwedzkiej. Kościół i klasztor pw. Najświętszego Imienia Maryi. przy ul. Psiej (ob. Szkolna) wzniesiono na przełomie lat 60. i 70. XVII w. W tutejszych podziemiach dokonywano pochówków zakonnic.
Podczas epidemii dżumy z końca pierwszej dekady XVIII w. w klasztorze funkcjonował lazaret. Sytuacja powtórzyła się podczas epidemii cholery w połowie XIX w.

Po kasacie klasztoru (1823 r.), świątynię teresek oddano do dyspozycji miejscowym protestantom. Później funkcjonowały w tym miejscu niższe klasy gimnazjum poznańskiego (od czego wywodzi się obecną nazwę ulicy). W drugiej poł. XIX w. rozpoczęto likwidację dawnego kompleksu zakonnego. Doczesne szczątki zakonnic, na które natrafiono w 1879 r., podczas budowy szpitala miejskiego, ekshumowano, złożono w kilku białych trumnach i uroczyście przeniesiono na cmentarz starofarny (ob. Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan). W „rozrzewniającym obchodzie”, obok „dwudziestu tysięcy ludu miejskiego i wiejskiego”, udział wzięli nawet urzędnicy magistratu, „odznaczający się gorliwością w kulturkampfie”.

Według Alfreda Brosiga, w przedwojennych zbiorach PTPN istniała tabliczka miedziana z trumny Doroty Brzezińskiej, karmelitanki bosej, zmarłej 13 grudnia 1706 r. (por. Tabliczki z trumien, [w:] „Kronika Miasta Poznania”, 1930, nr 4, s. 334).

Oprac. Paweł Skrzypalik

PORÓWNAJ:

  1. „Kronika Miasta Poznania”, 1996, nr 1, Mury Miejskie.
  2. „Kronika Miasta Poznania”, 2007, nr 4, Szpitale.
  3. Boras Z., Trzeciakowski L., W dawnym Poznaniu. Fakty i wydarzenia z dziejów miasta do r. 1918, Poznań 1974.
  4. Dzieje Poznania, t. 1, Dzieje Poznania do roku 1793, pod red. J. Topolskiego, tomy 1* i 1**, Warszawa-Poznań 1988.
  5. Gil Cz., Życie codzienne karmelitanek bosych w Polsce w XVII-XIX wieku, Kraków 1997.
  6. Gil Cz., Słownik polskich Karmelitanek Bosych 1612-1914, Kraków 1999.
  7. Gil Cz., Karmelitanki bose w Polsce, Kraków 2011.
  8. Góralski Z., Działalność charytatywna w Polsce przedrozbiorowej, Warszawa-Kraków 1973.
  9. Kalinowski R., Klasztory karmelitanek bosych w Polsce, na Litwie i Rusi, t. 4, Warszawa, Kraków 1902. Dostęp: Polona.
  10. Kępski Cz., Idea miłosierdzia a dobroczynność i opieka, Lublin 2002.
  11. Leś E. E., Zarys historii dobroczynności i filantropii w Polsce, Warszawa 2001.
  12. Łukaszewicz J., Obraz historyczno-statystyczny miasta Poznania w dawniejszych czasacht. 1 i 2, Poznań 1838. Dostęp: Polona.
  13. Łukaszewicz J., Krótki opis kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej dyecezyi poznańskiejt. 1, Poznań 1859. Dostęp: Polona.
  14. Wanat B. J., Zakon karmelitów bosych w Polsce. Klasztory Karmelitów i Karmelitanek Bosych 1605-1975, Kraków 1979.
J. Łukaszewicz, "Opis historyczny kościołów parochialnych...", t. 1, Poznań 1858, s. 121-122. Dostęp: Polona.
"Gazeta W. Xięstwa Poznańskiego", 18.08.1855, nr 191, s. 3-4.
"Czas", 24.09.1879, nr 219, s. 2.
"Goniec Wielkopolski", 12.09.1879, nr 208, s. 4.
"Goniec Wielkopolski", 07.06.1884, nr 130, s. 4.
"Dziennik Poznański", 22.01.1928, nr 18, s. 13.
error: Nie kopiuj, proszę. Zamiast tego udostępnij! Masz pytania? Napisz: skrzypalik@e-lapidarium.pl.
Scroll to Top
Skip to content