Nowa Wieś Dolna/Nowowiejskie Olędry (niem. Neudorf Hauland) | Stare Olędry Naramowickie (niem. Alt-Naramowice Hauland)

Fragment kolejnego wydania niemieckiej mapy topograficznej [Messtischblatt, 3567 (alt. 1929) Posen (Nord)] z roku 1890, unacześnionej w 1911 r. Oznaczono cmentarze ewangelickie: po lewej, kolorem zielonym - młodszy cmentarz przy ul. Naramowickiej/Dziurawcowej; po prawej, kolorem żółtym - opisany niżej cmentarz przy ul. Nadwarciańskiej. Skrót "Khf" oznacza "cmentarz" (od niem. Kirchhof). Za: igrek.amzp.pl.

Niewielki, wiejski cmentarz ewangelicki przy ul. Nadwarciańskiej w Poznaniu, położony pośród bujnej roślinności, w sąsiedztwie bezimiennego strumienia, wpływającego do Warty; w 1. poł. XIX w. u jego ujścia funkcjonował młyn. Cmentarzyk otaczały dawniej rozproszone, samotnicze zagrody dwóch nieistniejących już wsi: od północy – Nowowiejskich Olędrów (niem. Neudorf Hauland, Nowawieś Olędry, inaczej: Nowa Wieś Dolna); od południa – Starych Olędrów Naramowickich (niem. Alt-Naramowice Hauland, Alte Naramowicer Hollander). Ich nazwy sugerują osadnictwo, sięgające schyłku I Rzeczypospolitej.

Na początku XX w. do potomków olędrów zamieszkujących północną rubież Poznania, i rodzin niemieckich właścicieli ziemskich, osiadłych tu w okresie Prus Południowych, dołączyli osadnicy, sprowadzeni przez Komisję Kolonizacyjną. Okoliczne gospodarstwa znajdowały się wówczas w granicach luterańskiej parafii Świętego Krzyża (z kościołem przy Grobli w Poznaniu). Po 1908 r. opiekę duchową oraz administrację kościelną nad tutejszymi protestantami przejęła nowa parafia ewangelicko-unijna z kościołem w Morasku (niem. Nordheim).

Wzdłuż ul. Nadwarciańskiej (dawniej: ul. Radojewska) – będącej odcinkiem Nadwarciańskiego Szlaku Rowerowego (NSR) – przetrwały siedliska, istniejące przynajmniej od przełomu XIX i XX w.; stanowią pozostałość po wspomnianych wyżej wsiach olęderskich. Zachowały się również efektowne aleje wierzbowe – drogi łączące gospodarstwa. Na tutejszym cmentarzu istnieją relikty przynajmniej 3 nagrobków (podstawy krzyży z inskrypcjami). Teren jest zaniedbany, choć wizytowany – widoczne są ślady celowych dewastacji (porzucone narzędzia w roku 2017!), śmieci oraz wypalone znicze.

Oprac. Paweł Skrzypalik

PORÓWNAJ:

BAZA EWIDENCJI GRUNTÓW ZGIKM GEOPOZ: działka nr 56/02/347/1. Właściciel: Miasto Poznań.

Obowiązuje mpzp obszaru Morasko-Radojewo-Umultowo, część Dolina Warty B w Poznaniu [Mab].

CMENTARZE EWANGELICKIE W MORASKU

CMENTARZ EWANGELICKI W RADOJEWIE

CMENTARZ EWANGELICKI W UMULTOWIE

Budowa ulicy Nadwarciańskiej – rozbudowa Kolektora Moraskiego; pim.poznan.pl.

  1. „Kronika Miasta Poznania”, 2020, nr 4, Naramowice.
  2. „Kronika Miasta Poznania”, 2022, nr 2, Radojewo i Morasko.
  3. Goszczyńska J., Majątki wielkopolskie. Miasto Poznań, seria „Dawne budownictwo folwarczne”, t. VIII, Szreniawa 2004.
  4. Kiec O., Historia protestantyzmu w Poznaniu od XVI do XXI wieku, Poznań 2015.
  5. Kiec O., Protestantyzm w Poznańskiem 1815-1918, Warszawa 2001.
  6. Spacerem po Naramowicach. Dawniej i dziś, wydawnictwo okolicznościowe z okazji 650-lecia Naramowic.
  7. Szafran H., Miasto Poznań i okolica, Poznań 1959.
  8. Wąsicki J., Kolonizacja niemiecka w okresie Prus Południowych 1793-1806, [w:] „Przegląd Zachodni”, 1953, nr 9-10, s. 137-179.
  9. Wilkaniec A., Stan zachowania i trwałość historycznych układów przestrzennych dawnych wsi i majątków w strukturze Poznania, Poznań 2018.
Fragment niemieckiej fotomapy z lat 1939-1944 (Bildskizze, 3567 Posen-Nord). Cmentarz przy ul. Nadwarciańskiej - w rzeczywistości położony pośród pól, w oddaleniu od dróg, przy strumieniu wpływającym do Warty - oznaczono kolorem jasnozielonym. Źródło: igrek.amzp.pl.
E. Callier, "Powiat poznański pod względem dziejowym z zastosowaniem do topografii współczesnej", Poznań 1887, s. 39-41.
error: Nie kopiuj, proszę. Zamiast tego udostępnij! Masz pytania? Napisz: skrzypalik@e-lapidarium.pl.
Scroll to Top
Skip to content