Cmentarz sołacki

cmentarz golęciński | parafia pw. św. Jana Vianneya
Podolany | Golęcin | Sołacz

Fragment planu Obozu Ćwiczebnego Biedrusko (P39-S24-A Poznań Północ), unacześnionego w 1949 r. Kolorem czerwonym wskazano cmentarz sołacki. Za: igrek.amz.pl.

Zabytkowa nekropolia parafii pw. św. Jana Vianneya, niekiedy nazywana „cmentarzem na Golęcinie”, położona „w zielonym pierścieniu na północy, przy szosie obwodowej*” – na rogu ul. Lutyckiej i Szczawnickiej na poznańskich Podolanach.

Cmentarz poświęcono w maju 1937 r., kilka lat po budowie świątyni na Sołaczu (w sąsiedztwie parku miejskiego), niemal dekadę po erygowaniu nowej parafii, wydzielonej w 1928 r. z rozległej terytorialnie parafii pw. św. Wojciecha. Inicjatorem założenia cmentarza był ks. Henryk Lewandowski; za przygotowanie projektu odpowiadał uzdolniony współpracownik znakomitego architekta, Władysława Czarneckiego – zatrudniony w Wydziale Planowania Zabudowy Miasta inż. Marian Spychalski. Zieleń zaaranżował Władysław Marciniec, kierujący wówczas Dyrekcją Ogrodów Miejskich. 
Cmentarz sołacki – zwyczajową nazwę zawdzięczający lokalizacji kościoła parafialnego – „najlepiej założony*” z poznańskich rzymskokatolickich cmentarzy parafialnych, uchodzi za doskonały przykład zastosowania reguł kompozycyjnych nawiązujących do sztuki ogrodowej. Jest do dziś pożądanym miejscem wiecznego spoczynku poznańskich elit – pochowano tu wielu uznanych profesorów wyższych uczelni, działaczy społecznych oraz duchowieństwo (istnieją tu wydzielone kwatery dominikanów, karmelitów bosych oraz urszulanek).

W dniu 16 października 1939 r. na cmentarzu Niemcy zamordowali 15 Polaków. Natomiast pamiątką po walkach o Poznań w 1945 r. była mogiła, w której złożono szczątki czerwonoarmistów. W połowie grudnia 1952 r., podczas akcji komasacyjnej rozproszonych pochówków żołnierzy Armii Czerwonej na terenie Poznania, szczątki ponad 150 osób przeniesiono na Miłostowo do specjalnie w tym celu utworzonej kwatery wojennej. Na cmentarzu sołackim pozostawiono jednak charakterystyczny pomnik nagrobny, objęty ochroną jako upamiętnienie walk i męczeństwa** w Poznaniu; z inicjatywy parafii pomnik został usunięty wiosną 2023 r. Wcześniej cmentarz został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych pod numerem rej.: 1099/Wlkp/A z 28.12.2020

Po wojnie planowano włączenie sołackiej nekropolii do obszaru projektowanego cmentarza komunalnego nr IV („cmentarza golęcińskiego”); realizację tego planu zarzucono.

_____________

* Por. W. Czarnecki, To był też mój Poznań. Wspomnienia architekta miejskiego z lat 1925-1939 w wyborze i opracowaniu J. Dembskiego, Poznań 1987, s. 211-212.

** Por. Cz. Knoll, Ochrona pomników walki i męczeństwa w Poznaniu w latach 1945-1985, [w:] „Kronika Miasta Poznania”, 1985, nr 4, s. 53-71.

Oprac. Paweł Skrzypalik

PORÓWNAJ:

  1. „Kronika Miasta Poznania”, 1999, nr 3, Sołacz.
  2. Banaszkiewicz G., Wachowska-Kucharska A., Historii przekreślić nie można. Wielokulturowy Sołacz (Fundacja Rozwoju Miasta Poznania), Poznań 2015. Dostęp: frmp.pl.
  3. Korduba P., Sołacz. Domy i ludzie, Poznań 2012. 
  4. Kurzawa Z., Kusztelski A., Historyczne kościoły Poznania. Przewodnik, Poznań 2006.
  5. Mulczyński J., Ulice i zaułki dawnego Poznania. Sołacz, Poznań 1999.
  6. Sobczak J., Kościoły Poznania, Poznań 2006.
  7. Szafran H., Miasto Poznań i okolica, Poznań 1959.
"Dziennik Poznański", 03.06.1932, nr 125, s. 5.
Kościół pw. św. Jana Vianneya na Sołaczu. Zdjęcie ze zb. rodzinnych J. Adamczewskiego.
"Kurier Poznański", 30.05.1936, nr 250, s. 11.
"Gazeta Powszechna", 30.05.1937, nr 123, s. 4.
"Nowy Kurier", 30.05.1937, nr 121, s. 10.
"Dziennik Poznański", 01.06.1937, nr 123, s. 4.
Montaż krzyża cmentarnego, 1937 r. Zdjęcia za: Sentymentalny Sołacz, udostępnił: M. Stelting via nk.pl.
"Nowy Kurier", 30.05.1937, nr 121, s. 10.
"Kurier Poznański", 15.08.1937, nr 368, s. 14.
"Głos Wielkopolski", 01.11.1945, nr 246, s. 4.
error: Nie kopiuj, udostępnij! Masz pytania? Napisz do mnie: skrzypalik@e-lapidarium.pl
Scroll to Top
Skip to content